Als de kleine mol op een dag zijn kop boven de grond steekt, gebeurt het: het is rond en bruin en ziet er een beetje uit als een worst en het komt precies op zijn kop terecht.
De mol gaat op zoek naar de dader en gaat alle mogelijke verdachten af. Tijdens zijn zoektocht komt hij te weten dat niets is wat het lijkt en dat de dader wel heel dichtbij is en nietsvermoedend.
Tijdens mijn nodeloze lege brein scrollmomenten op social media (ach ja, ik heb ze ook) viel mijn oog op een doorgestuurd bericht van iemand die ik volgde met de oproep of we mensen kenden die pasten bij een organisatie.
Ach ik ben toch aan het niksnutten dus waarom klik ik daar niet even op. Het algoritme brengt me niet voor niets daar. Doet z’n werk goed hoor.
Ik zag een zeer informeel geschreven schreeuw, een schreeuw om coaches. En wat mij daar nou zo aan opviel was, dat het paste in wat ik voelde en doormaakte. Het leek wel alsof het voor mij geschreven was. Die drol was voor mij bedoeld.
Om 23 uur, languit liggend op de bank, besloot ik een mail te schrijven en dat moest een creatieve benadering zijn. Weet je, als je het vraagt, kun je het krijgen. Dus ik begon met schrijven. Let op dit vloeide er uit mijn pen… uhhh vingers op mijn iPhone….
Lekker belangrijk dat je alleen maar goede coaches zoekt in regio Rotterdam, de Achterhoek etc…. Ik woon in Den Haag en kom niet in aanmerking. Rotterdam ligt wel om de hoek. Ik ben geen Rotterdamse, ik rij er wel eens doorheen en ja dan verdwaal ik nog en ik heb wel een hond maar die heet geen Tebbie, waar Richard Groenendijk het altijd over heeft.
Zoals ik al zei, ik kom uit Den Haag en mijn hond heet Goos. Dat kunnen Hagenezen namelijk wel makkelijk uitspreken en onthouden.
Dus jammer dat je geen coaches zoekt in mijn regio, dus zoals mijn puber kids zullen zeggen, stuur ik deze mail voor saus.
En er kwam nog een stukje achteraan waarna ik afsloot met….
Maar ach daar heb je allemaal niets aan.
Succes met de zoektocht naar de juiste coach. Met een knipoog, fijne avond nog!
Ik heb een HR achtergrond en zo zou ik normaal gesproken nooit een sollicitatie doen, sterker nog ooit trainde ik collegae als sollicitatiecommissie en dit had ik eerder nooit zo verteld hoor. Maar ach ik had niets te verliezen en ik had zin in een gekke mail. Er werd tenslotte om gevraagd.
Twee dagen later kreeg ik een reactie terug.
Wat een toffe mail heb je gestuurd!!!
Oké dacht ik, zo kan het dus ook in plaats van dat formele gedoe, dat keurslijf waar je in gedwongen wordt en waar je net als alle anderen als eenheidsworst in een hokje wordt geduwd, voordat je er als sardientje een voor een wordt uitgehaald. Vinkje of kruis.
Een week later ging ik een theetje doen in Utrecht en zoals ik had geschreven dat ik de mail voor saus had gestuurd, bleek dat helemaal niet zo te zijn. Ik kon hier opdrachten uit halen.
Een beetje buiten de lijntjes kleuren is soms helemaal zo erg niet, sterker nog, zo zijn we als kind begonnen met kleuren. Buiten de lijnen kleuren is eigenlijk veel leuker en daar ontdekken we veel meer. Het betekent namelijk dat we niet in hokjes hoeven te zitten en te wachten tot we eruit worden gehaald.
Het is het ontdekken van waar je plezier in hebt, waar je blij van wordt, waar je goed in bent of wilt zijn. Gun jezelf dat je lekker mag spelen, leren en ontwikkelen.
Stap uit je hokje en ga leren kleuren buiten de lijntjes. Er is zoveel meer te ontdekken en te beleven. Ga durven, Ga doen!
Ontdek waar jij goed in bent! Herken het! Erken het! Gebruik het en maak je impact groter en sterker.
Liefs Gaby