Eens, in een land niet zo ver hier vandaan, leefde er een onhandige eend genaamd Eddy. Eddy wist nooit echt waar hij goed in was. Hij struikelde over zijn eigen poten en kwakte regelmatig tegen bomen aan tijdens het vliegen.
Op een dag, terwijl hij zijn gebruikelijke onhandige vlucht probeerde te maken, viel hij uit de lucht en landde in een modderpoel.
Terwijl hij daar lag, bedekt met modder en verward, hoorde Eddy een geluid in de verte. Het was een klein konijntje dat vastzat in een net.
Met een zekere vastberadenheid stond Eddy op, wankelend op zijn poten, en worstelde hij zich door de modder naar het konijntje toe. Met zijn snavel begon hij het net los te peuteren, en uiteindelijk bevrijdde hij het konijntje.
Het konijntje, dankbaar en opgelucht, bedankte Eddy en vertelde hem hoe dapper en sterk hij was om hem te redden. Voor het eerst besefte Eddy dat zijn onhandigheid niet het einde van de wereld betekende. Zijn persoonlijke kracht lag niet in zijn vliegkunsten, maar in zijn vastberadenheid om anderen te helpen, zelfs als dat betekende dat hij zichzelf belachelijk maakte.
Vanaf die dag besloot Eddy zijn onhandigheid te omarmen en zijn persoonlijke kracht te gebruiken om anderen te helpen waar hij kon. Hij werd bekend als de dappere eend die altijd klaar stond om anderen te redden, ongeacht zijn eigen onhandigheid.
Jouw onhandigheid kan juist jouw sterkste kracht zijn. Wat voor jou vanzelfsprekend is, is dat voor een ander helemaal niet. Herken het, omarm het, gebruik het.
Weet jij jouw persoonlijke kracht?