Het lijkt wel of we pijnlijke ervaringen nodig hebben om uiteindelijk te komen tot een waardevol leven. We missen vaak het gevoel van urgentie als het gaat om het invullen en najagen van onze dromen. De lijst van dingen die eerst nog 'moeten', staat ons dikwijls in de weg. Vervolgens tikt de klok door en gaat er kostbare tijd verloren. Tot we ziek worden, onze baan verliezen of onze relaties op de klippen lopen. Ineens dwingt de situatie ons om het leven opnieuw te evalueren, wat meestal leidt tot nieuwe ideeën over hoe we ons leven willen leiden.
De schaduwzijde van pijn is dat ze ons verleidt om op te geven. Murw gebeukt door omstandigheden besluiten we dan dat we een nieuwe teleurstelling niet aankunnen. De angst voor nog meer pijn wint het dan van ons verlangen naar alles waar we heimelijk van dromen. We trekken ons terug in de luwte van vermijding, De vraag is natuurlijk hoe groot de prijs is die we daarvoor betalen.
Leven zonder angst is vaak een onhaalbaar doel, Want ook als je achter de geraniums gaat zitten, zul je ooit je ouders verliezen, je partner, of zelf ziek worden en sterven. Ook thuis in je eigen, veilige coconnetje kan er brand uitbreken, of kun je van een trap vallen als je een lampje vervangt in de badkamer. Angst en pijn lijken inherent te zijn aan het leven zelf. Hierdoor is het vermijden van angst dus eigenlijk onmogelijk
Het vermijden van waardevolle ervaringen (met als doel: minder angst ervaren) lijkt dus niet functioneel. Want naast het feit dat het leven aan je voorbijgaat, komt de angst je ook nog eens thuis opzoeken! En dus is het van groot belang dat we een andere relatie ontwikkelen met onze angst. Dit begint met het besef dat angst een onvermijdelijke bijwerking is van het feit dat je bestaat. Al vermijd je nog zo slim en snel, de angst achterhaalt je uiteindelijk wel. Het voordeel van dit besef is dat je angst niet langer hoeft te gebruiken als een reden om waardevolle ervaringen te vermijden. Je angst is immers hoe dan ook onvermijdelijk! Dus of je nu ervaart of vermijdt, je angst zal altijd bij je zijn, de rest van je leven.
En dus is het vooral de vraag of je bereid bent die angst actief mee te dragen op je weg naar een andere baan, een leuke relatie, of die reis die je altijd nog wilde maken. Kiezen voor toegewijd handelen betekent dus dat je kiest voor een intieme relatie met je angst. Dit doe je omdat je waarden en angsten onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Als je bereid bent om te dansen in de regen, dan hoef je niet meer te schuilen.
Onze angsten worden gevoed door ons denken. Hierdoor ontstaan gedragspatronen waarin we als mensen terughoudend zijn in de keuzes die we maken. Omdat we bang zijn om te vliegen, gaan we nooit meer met het vliegtuig op reis. Omdat we bang zijn alleen te komen te staan, blijven we maar in een disfunctionele relatie hangen. Ons verstand gaat met ons aan de haal. “ Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”. Het is de durf te leven met je angst terwijl je op weg gaat om te doen wat je eigenlijk zou willen doen. Wie weet ga je je angst dan gebruiken als richtingaanwijzer, ipv als stopteken. Geef jezelf inzicht door je angst te omarmen ivp uit de weg te gaan. Leer luisteren naar wat angst jou te zeggen heeft en creëer dan eindelijk nieuw uitzicht.
bron: ACT
Comments